Czym właściwie jest trymowanie?

Pielęgnacja szorstkiej sierści (sznaucery, teriery i jamniki szorstkowłose, spaniele) obejmuje trymowanie, wokół ktorego narosło wiele mitów, poniżej wyjasniamy na czym polega ten zabieg i jaka jest jego rola.

Rasy wyagające trymowania sierści

Szorstka sierść jest cecha charakterystyczna wielu ras użytkowych - polujących terierów (Fox, Welsh, Cairn, JRT, Jack Parson), niemieckich wyżłów, jamników szorstkowłosych, sznaucerów używanych kiedyś do tępienia szczurów w stajni oraz ich większych braci używanych jako psy obrończe - Airdale Terierów i sznaucerów średnich i olbrzymów i wielu innych. Główną cechą tego rodzaju sierści jest znakomita ochrona psa przed warunkami atmosferycznymi - sierść składa się z twardego włosa okrywowego, który chroni przed opadami deszczu i zranieniem oraz z podszerstka, który jak podkoszulek - zimą sprawia, że psu jest cieplej, latem chroni przed przegrzaniem organizmu. Włos szorstki w przeciwieństwie do włosa długiego takiego jak np u Yorka rośnie tylko do określonej długości, potem kończy swój żywot i po jego usunięciu na jego miejsce wyrasta nowy. Dzięki temu, że jest co najwyżej średniej długości zmniejsza się ryzyko, że pracujący w polu lub lesie pies zaczepi się o jakieś krzaczki. Trymowania wymaga także sierść na grzbiecie cocker i springer spanieli oraz seterów, pomimo, że ich włos okrywowy nie jest szorstki.

Co dzieje się gdy włos psa osiągnieswoją długość i czy trymowanie jest dla psa bolesne?

Włos psa rośnie na długość zaprogramowaną przez geny. Co dzieje się w sytuacji, gdy włos osiągnął już swoją docelową długość? Zmniejsza się ukrwienie cebulki włosa, włos nie odżywiany przestaje rosnąć, cebulka się rozluźnia, co umożliwia łatwiejsze wypadnięcie włosa. Nieodżywione końcówki nerwów przy cebulce włosa obumierają, dzięki czemu usunięcie takiego włosa jest bezbolesne. U psów wymagających trymowania włos ma nieco inny przekrój (bardziej płaski) niż u pozostałych psów, to powoduje, że często martwy włos nie wypada sam. Pies zaczyna się coraz częściej drapać, a w domu widzimy zbierające się w kątach kłęby sierści., której pies próbuje się pozbyć drapaniem. Ani pies ani jego właściciel nie czują się z tego powodu szczęśliwi. 

Na czym polega trymowanie?

Trymowanie jest zabiegiem delikatnego usunięcia przejrzałego i wypadającego włosa. Do tego celu groomerzy używają rożnych narzędzi takich jak kamień trymerski (coś w rodzaju pumeksu), nożyki trymerskie - te narzędzia mają ułatwić wystarczająco mocne uchwycenie przejrzałego włosa, aby dało się go łatwo wyciągnąć i jednocześnie uchwyt włosa musi być na tyle lekki aby włos w fazie wzrostu "żywy" nie został wyrwany. Doświadczony groomer używa też palców - wie i czuje z jaką siłą musi chwytać włosy, aby nie wyrwać tych, które są jeszcze w fazie wzrostu. Na miejscu włosa, który zostanie usunięty tworzy się nowy zawiązek, krew znów zaczyna odżywiać cebulkę i rośnie nowy włos. Trymowanie jest więc zabiegiem koniecznym dla prawidłowej pielęgnacji niektórych ras. Jeżeli nie pomożemy psu usunąć martwej okrywy włosowej, nowe włosy będą rosły słabsze, cieńsze, o zmienionej strukturze. Taki problem dotyka szczególnie psy, których włos jest nieco bardziej miękki - strzyżenie najbardziej niszczy włos spanieli. Odcień sierści stanie się mniej intensywny, a włos będzie miał tendencję do kołtunienia. Warto więc samemu nauczyć się trymowania swojego szorstkowłosego pupila albo zdać się na pomoc i opiekę psiego fryzjera. 

Jak często pies powinien być trymowany?

 W trymowania bardzo ważna jest regularność i częstotliwość zabiegów. U psów prowadzonych na dwie warstwy włosa (trymowanie usuwa martwą, pozostaje „żywa” warstwa jednej długości) odstęp pomiędzy zabiegami powinien wynieść mniej więcej połowę okresu wzrostu włosa. U psów z docelową długością włosa około 4cm ten odstęp wyniesie więc mniej więcej 2 miesiące. Konkretną częstotliwość zasugeruje groomer, który zna psa i jego indywidualne tempo w jakim rośnie futro. Większe odstępy między zabiegami powodują, że cały okrywowy włos dorasta do swojej docelowej długości i zaczyna obumierać. W takiej sytuacji nie jest możliwe zostawienie na psie równej, krotkiej warstwy wlosów, gdyz jej po prostu nie ma – nowy włos może bowiem urosnąć tylko w miejsce tego, który zostanie usunięty ze skóry psiaka. W efekcie po zabiegu wykonamy po zbyt długiej przerwie w sierści będą widoczne liczne przełysienia, które rzez jasna odrosną nowym włosem, ale przez jakiś czas pies nie wygląda ładnie. Drugą opcją j w takiej sytuacji jest wytrymowanie połowy objętości włosa, jednak wtedy pies dalej wygląda na mocno zarośniętego – do kolejnego zabiegu.