Wybór rasy psa ze względu na wymagania pielęgnacyjne

Decydując się na przyjęcie do domu czworonoga warto wziąć pod uwagę poza charakterem, wyglądem i wielkością także wymagania pielęgnacyjne, zależne od rodzaju włosa. Aby wymarzony piesek czy kot nie stał się problemem warto wiedzieć czym charakteryzują się poszczególne rodzaje włosa.

Włos krótki

U ras małych taki włos mają na przykład mopsy, pinczerki miniaturowe, krótkowłose jamniki. Psy średniej wielkości o tym typie włosa to między innymi bardzo popularne beagle, buldogi, posokowce. Z ras dużych labrador retriever, większość molosów, doberman. Taki rodzaj sierści jest bardzo łatwy w pielęgnacji w tym sensie, że nie tworzą są trudne do rozczesywania kołtuny. W tym typie włosa wyróżniamy dwa podtypy psiej szaty – jednowarstwowa, przylegająca okrywa włosowa - psa o takiej sierści wystarczy przetrzeć wilgotną ściereczką z mikrofibry aby odświeżyć mu futerko – taki typ włosa reprezentują pinczerki. Drugi podtyp to włos krótki z podszerstkiem wymagający częstszych kąpieli i wyczesywania nadmiaru podszerstka. Wbrew pozorom, włos krótki obu typów może być bardzo problematyczny w domu. Krótka, gładka sierść rośnie na swoją, zaprogramowana przez geny długość, a po osiągnięciu tej długości wypada – krótki włos jest przez psa wymieniany co około 1-2 miesiące. Posiadając psa o krótkim włosie musisz się przygotować na to, że krótkie igiełki Twojego pupila, niezależnie czy to pies czy kot będą wszędzie, będą wbijały się w ubrania domowników, tapicerkę mebli, dywany i wykładziny. U psów o bardzo gęstej, krótkiej sierści np. labradorów pomaga systematyczna pielęgnacja u fachowca, który susząc psa po kąpieli pod silnym strumieniem powietrza pozbawi go części martwego włosa i dodatkowo wyczesze dobierając odpowiednie narzędzie. 

Włos półdługi

Z reguły dwuwarstwowy np. u spanieli i seterów, rośnie na długość kilku, czasami kilkunastu centymetrów, pies wymienia go rzadziej, wymianę ułatwia regularne czesanie i trymowanie (usuwanie martwego włosa). Zabieg ten powoduje wzmocnienie nowej generacji włosów, ich właściwą grubość i strukturę a także kolor. Zabieg trymowania kosztuje w salonach pielęgnacji nieco więcej niż strzyżenie ze względu na swoją pracochłonność, jednak korzyści dla psa i właściciela znacznie przewyższają różnice w kosztach – sierść będzie błyszcząca o nasyconym kolorze a mieszkanie będzie łatwiej utrzymać w czystości. Natomiast golony spaniel odrasta po strzyżeniu bardzo gęstym, matowym i spłowiałym futrem, które jest trudniejsze do utrzymania w porządku niż u psa trymowanego – łatwiej tworzą się kołtuny, wypadający martwy włos zostaje w formie „kotów” w każdym kącie mieszkania. 

Włos szorstki z podszerstkiem

Występuje u sznaucerów, szorstkowłosych terierów, jamników i wyżłów. Ten włos o średniej długości, obumiera w podobnym czasie jak u psów o włosie półdługim, jednak z uwagi na swoją strukturę (jest spłaszczony w przekroju) u większości psów nie wypada sam. Pozostawiony w skórze powoduje świąd, pies ociera się o meble i dywany i częściej się drapie aby pozbyć się martwej szaty co często powoduje wtórne problemy skórne. Świąd powoduje dyskomfort. Martwy włos blokuje odrastanie nowego o prawidłowej strukturze. Strzyżony, nie trymowany włos traci szorstkość, zaczyna dominować podszerstek co w efekcie powoduje, ze pies jest mniej odporny na warunki atmosferyczne (deszcz i śnieg) a ponadto szybciej się brudzi – podszerstek na wierzchu działa jak szmatka do wycierania kurzu. Prawidłowo trymowany pies prawie nie gubi sierści w domu, dzięki czemu nie ma problemu sierści na meblach i ubraniach. Rasy brodate o bardziej owłosionych łapkach (np. sznaucery) wymagają regularnego czesania brody i łapek, bez tego będą tworzyły się trudne do rozczesania kołtuny. 

Włos długi 

Ma np. yorkshire terier, shih-tzu, maltańczyk Ten typ włosa rośnie na długość co najmniej kilkunastu centymetrów i naturalnie jest rzadko wymieniany przez psa. Dlatego pies nie gubi go w sposób widoczny i dający się we znaki w domu. Jednak utrzymanie go w stanie takim, jaki możemy zobaczyć na wystawach psów jest tak pracochłonne, że pieski nie wystawowe z reguły strzyże się dość krótko. Należy pamiętać, że w przerwach między strzyżeniem psa u fryzjera konieczne jest regularne czesanie. Ten rodzaj włosa ma wiele różnych podtypów. Może być jednowarstwowy (York) lub z podszerstkiem (Shih tzu). Ponadto struktura i grubość włosa różni się u poszczególnych ras – włos yorka jest bardziej jedwabisty a coton du tulear ma sierść przypominającą bawełnianą watę. Im bardziej puchaty i cienki włos tym większe ryzyko tworzenia się kołtunów, brak regularnego czesania np. maltańczyka w krótkim czasie doprowadzi do tworzenia się filcu. Tu trzeba zwrócić szczególna uwagę na łapki, pachy, okolice intymne oraz szyję za uszami – w tych miejscach najszybciej tworzą się kołtuny. W skrajnych przypadkach skóra pod filcem ulega odparzeniem, co jest dla psa bolesne i grozi infekcją. Codzienną pielęgnację ułatwią odżywki i spraye do rozczesywania. 

Włos kędzierzawy

Spotykany między innymi u pudli, bichon frisee, lagotto romagnolo, kerry blue terrier ma tą zaletę, że rośnie bardzo długo, proces naturalnej wymiany włosa jest tak spowolniony, ze psy te gubią sierść w sposób praktycznie niezauważalny w domu. Wymagają jednak regularnego czesania i strzyżenia i częstych kąpieli, aby zapobiec kołunkom. Bardzo trudny w pielęgnacji włos mają wszelkiego rodzaju hybrydy psów długowłosych i pudli takie jak maltipoo, cockapoo. Często strukturę i miękkość włosa dziedziczą po długowłosym maltańczyku a skręt po pudlu. W efekcie bardzo szyko tworzą się kołtuny. Decydyjąc się na taką hybrydę warto mieć świadomość, że koszty pielęgnacji będą spore ze względu na konieczość częstych wizyt.

Kilka ogólnych zasad pielęgnacji psów: 

1. Pies i kot nie regulują temperatury ciała poprzez skórę i wydzielanie potu (nie maja gruczołów potowych). Pies ma sierść po to, aby chroniła go zarówno przed zimnem jak i słońcem i upałem. Z tego względu bardzo niekorzystne dla zwierzęcia jest golenie bardzo krótko i to o każdej porze roku. Aby utrzymać ładny wygląd pupila i porządek w domu warto systematycznie strzyc pieska na krótką lub średnią długość włosa (minimalna zdrowa długość włosa, to około 6mm). 

 2. Kąpiel – psa należy kąpać zawsze wtedy, gdy jest brudny. Szczególnie psy śpiące w łóżkach warto kąpać dla własnej higieny. Ponieważ mycie usuwa naturalną tłuszczową osłonę włosa i skóry po kąpieli warto stosować odpowiednią odżywkę, która chroni włos, odżywia i ułatwia czesanie. Właściwy szampon i odżywkę poleci psi fryzjer. 

3. Do zabiegów pielęgnacyjnych warto zwierzaka przyzwyczajać od jak najmłodszego wieku, w innym artykule napiszemy, jak nauczyć pieska akceptacji czesania.